ΔΕΝ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΚΕΙΜΕΝΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΑΣ.
Η ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΑΣ ΟΜΩΣ, ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΕΝΕΡΓΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΠΟΥ ΝΑ ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΙ ΣΕ ΑΥΤΟ, ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ.

Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2010

Ιδιωτικοί υπάλληλοι εναντίων δημοσίων, μεταφορείς εναντίων επιχειρηματιών, αγρότες εναντίων ναυτεργατών: το σχέδιο βαίνει καλώς…

epeisodia Πριν λίγο καιρό (ίσως και ακόμα να ισχύει αυτό σε μεγάλο βαθμό), ολόκληρος ο ιδιωτικός τομέας είχε στραφεί εναντίον του δημοσίου. Όλο το κακό της χώρας βλέπετε, κατά την κυβέρνηση πάντα, έχει προέλθει από αυτόν. Και, προκειμένου στον ιδιωτικό να μην θιχτούν οι μισθοί και τα δώρα, έπρεπε να θυσιαστεί το σπάταλο δημόσιο.

Λίγο αργότερα, οι ιδιοκτήτες φορτηγών σταμάτησαν τις μεταφορές προϊόντων επειδή η κυβέρνηση έσπασε το μονοπώλιο στις μεταφορές, με αποτέλεσμα να υπάρξει και έλλειψη καυσίμων, αλλά και προϊόντων στην αγορά. Τότε, οι εμποροβιομήχανοι είχαν στραφεί κατά των μεταφορέων, επειδή αντιμετώπιζαν πρόβλημα οι επιχειρήσεις τους.

Τη βδομάδα που μας φεύγει, οι ναυτεργάτες απεργούν και τα πλοία μένουν δεμένα στα λιμάνια, με αποτέλεσμα να έχει ξεσηκωθεί ο αγροτικός κόσμος, που τα προϊόντα του μένουν αδιάθετα, και σαπίζουν στα ψυγεία των φορτηγών. Για να το αποφύγουν αυτό, αναγκάζονται να τα πουλούν σε μεγαλεμπόρους σε εξευτελιστικές τιμές.Χθες μάλιστα, παρακολουθήσαμε σκηνές έντασης στα λιμάνια του Ηρακλείου και της Σούδας, μεταξύ αγροτών και ναυτεργατών.

Μάλιστα, οι αγρότες με τη σειρά τους, επειδή πλήγονται από την απεργία των ναυτεργατών, κλείσανε την εθνική οδό, και δημιούργησαν πρόβλημα σε όλους τους  διερχόμενους.

Σε λίγο καιρό, θα κατέβουν σε κινητοποιήσεις και οι κτηνοτρόφοι, απ’ ότι διαβάζω… Δεν ξέρω αν αυτοί κατεβάσουν τα πρόβατα στην εθνική, αλλά κάποιο τρόπο θα βρουν κι αυτοί να διαμαρτυρηθούν για τα προβλήματα του δικού τους επαγγέλματος.

Το θέμα είναι το εξής: γίνεται απεργία χωρίς να ταλαιπωρηθεί κανείς; Η απάντηση είναι σίγουρα όχι. Είναι όμως θεμιτό, μια διαφωνία μιας κοινωνικής τάξης με την εκάστοτε κυβέρνηση, να δημιουργεί προβλήματα επιβίωσης σε μια άλλη; Μάλλον όχι, τουλάχιστον στις περισσότερες περιπτώσεις.

Ο κάθε εργαζόμενος έχει το δικαίωμα στην απεργία. Απεργία όμως σημαίνει ΔΕΝ ΕΡΓΑΖΟΜΑΙ, και με αυτό τον τρόπο πιέζω τον εργοδότη μου ή την κυβέρνηση να δεχτεί κα αιτήματά μου. Από εκεί και πέρα, είναι και χρέος της κυβέρνησης να εξασφαλίσει το δημόσιο αγαθό των ελεύθερων μεταφορών. Όχι φυσικά με επιτάξεις καθεστωτικού τύπου, αλλά με άλλους τρόπους, πιο δημοκρατικούς.

Όμως πολλές φορές αυτό δε γίνεται, και μάλιστα επίτηδες. Την κάθε κυβέρνηση, τη συμφέρει οι κοινωνικές ομάδες να βρίσκονται απέναντι, και μην έχουν κοινά αιτήματα. Έτσι είναι εύκολο να στρέφουν τη μία ομάδα εναντίον της άλλης, και να χτυπούν την κάθε ομάδα ξεχωριστά, σε διαφορετικά χρονικά διαστήματα. Έτσι, αποφεύγεται η γενικευμένη κοινωνική αναταραχή, που μπορεί να έχει πολύ άσχημα αποτελέσματα για την κυβέρνηση.

Πρέπει λοιπόν από τη μία, ως απεργοί, να σκεφτόμαστε τρόπους πίεσης προς την κυβέρνηση, που να μην φέρνουν άλλες κοινωνικές ομάδες στα πρόθυρα της καταστροφής. Και από την άλλη, ως δεχόμενοι τις συνέπειες μιας απεργίας, να είμαστε αρκετά ανεκτικοί. Γιατί κάποια στιγμή, πολύ πιο σύντομα απ’ ότι νομίζουμε, θα βρεθούμε κι εμείς αντιμέτωποι με την κυβέρνηση. Και τότε θα θέλουμε την υπόλοιπη κοινωνία μαζί μας, και όχι απέναντι…

1 σχόλιο: